ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻓﻀﺎﯼ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ

 

ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺯﯾﺮ ﮔﺰﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﺑﻼﻏﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻓﺘﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻭ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﻤﺮﺍﻧﯽ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ  ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ ﺣﻮﺯﻩ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ  ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺗﻬﯿﻪ ﻭ ﺗﺪﻭﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﺤﻞ ، ﻃﺮﺍﺣﯽ  ، ﺳﺎﺧﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ،  ﺗﺄﻣﯿﻦ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻭ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺁﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﯿﺮﺩ .

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ

• ﻣﺤﻞ ﺍﺣﺪﺍﺙ:

۱. ﺣﺘﯽ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﯽ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻬﻞ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﺎﺷﺪ.

۲. ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺍﺣﯿﺎﻧﺎ” ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ . ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﯾﮏ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ( ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ )

۳. ﻣﺤﻞ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻓﻀﺎﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﺭﮎ ﻣﻮﻗﺖ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﻭ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺍﻣﺪﺍﺩﯼ  ﺑﺎﺷﺪ.

۴. ﺣﺘﯽ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﻻﺯﻡ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﺭﮎ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ .

۵. ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﻞ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﺏ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ  ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺸﻬﺎ  ﻗﺪﺭﯼ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺰﻭﻣﯽ ﺑﻪ ﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺸﻬﺎ ﻭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ( ﺗﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰﯼ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺰﺍﺣﻤﺘﯽ  ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺸﻬﺎ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﮑﻨﺪ ).

۶. ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻢ ﮐﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ( ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺮﺍﻥ ﮐﺎﺭﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ) ﻭ ﺭﺍﻩ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

۷. ﺩﺭﺻﻮﺭﺗﯿﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﺎﯾﻖ ﺳﺎﺯﯼ ﮐﻒ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻪ ﺁﺏ ﮔﺮﺩﺩ . ۸. ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻠﻪ ﻭ ﻫﻢ ﮐﻒ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭﺻﻮﺭﺗﯿﮑﻪ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺍﺯ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺮﻣﺴﯿﺮﯼ ﻭ ﺳﺮﺩﺳﯿﺮ ، ﯾﮏ ﻓﻀﺎﯼ ۲/۵*۲ ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﺍﻗﻠﯿﻤﯽ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ( ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﺏ ﻫﺎﯼ ﻟﻮ ﻻﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮﺩ  ) . ﭘﻮﺷﺶ ﮐﻒ ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﭘﻼﮎ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ۲.۵ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﻭ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻏﯿﺮ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ۲/۵ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻭ ﯾﺎ ﮐﻒ ﭘﻮﺵ ﻭﯾﻨﯿﻞ ﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ .

• ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ:

۱- ﺳﺎﻟﻦ ﺍﺻﻠﯽ ( ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ )

۲- ﺍﺗﺎﻕ RO ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ

۳- ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ (ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﺳﺎﻟﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ )

۴- ﺍﺗﺎﻕ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﭘﺮﺳﻨﻞ  ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ  ﻭ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ ﻭ ﭼﺎﯼ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺣﺖ ۱۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ۵- ﺍﻃﺎﻕ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺑﺨﺶ ۱۲ ﻣﺘﺮ  ﻣﺮﺑﻊ

۶- ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۹ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ

۷- ﺳﺎﻟﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺯﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ۱.۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ  ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ

 

۸- ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺧﺘﮑﻦ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۶ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ( ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ )

۹- ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺧﺘﮑﻦ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۶ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ( ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ )

۱۰- ﺍﺗﺎﻕ ﮐﺜﯿﻒ ۲.۳۰*۳

۱۱- ﺍﺗﺎﻕ ﺗﻤﯿﺰ ۲.۳۰*۳

۱۲- ﺍﻃﺎﻕ ﺟﻬﺖ  ﺳﺮﻭﯾﺲ ﻣﺎﺷﯿﻨﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ (ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ )

۱۳- ﺳﺮﻭﯾﺲ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻓﺮﻧﮕﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ( ﺯﻧﺎﻧﻪ ، ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ) ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻭﯾﻠﭽﺮ

۱۴- ﺳﺮﻭﯾﺲ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﭘﺮﺳﻨﻞ ( ﺯﻧﺎﻧﻪ ، ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ )

۱۵- ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻣﻠﺰﻭﻣﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ

۱۶- ﺍﻧﺒﺎﺭ ﯼ (۲ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺑﻪ ﺍﺯﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ) 

۱۷- ﺍﺗﺎﻕ ﺍﯾﺰﻭﻟﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱۲ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ (  *HBs Ag) (ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﻬﺎ ﻭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ۲۰ ﺗﺨﺖ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ) ۱۸- ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﭘﺰﺷﮑﯽ ( ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ )

۱۹- ﮐﻼﺱ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱۰ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ (ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ )

۲۰- ﺳﺎﻟﻦ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﯼ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۴*۳ ﻣﺘﺮ

۲۱- ﺍﺗﺎﻕ ﺗﯽ ﺷﻮﯼ

۲۲-ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪ( ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ)

• ﺳﺮﺍﻧﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎ:

۱-    ﻓﻀﺎﯼ ﻻﺯﻡ ﺟﻬﺖ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ  ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ( ﺩﺍﺧﻞ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﯾﺎ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩ)، ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺎ ۲۰ ﺗﺨﺖ ، ﺑﺎﺯﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺣﺪﺍﻗﻞ  ۲۰ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ( ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ) ﺣﺪﺍﻗﻞ ۲۵ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﻟﺤﺎﻅ ﺷﻮﺩ  ﮐﻪ

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺣﺪﺍﻗﻞ  ۹ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﻟﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﯾﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ  ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۲۰ ﺗﺨﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺗﺨﺘﻬﺎﯼ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . ( ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۲۰ ﺗﺨﺖ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺷﻠﻮﻏﯽ ﻭ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ، ﺳﺎﻟﻦ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ

ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ).

۲-    ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻫﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﺗﺨﺖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﯾﺎ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ، ۲/۲۰  * ۲/۳۰ ﻣﺘﺮ ﻓﻀﺎ ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺤﻞ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﯿﻦ ﺗﺨﺘﻬﺎ ﺭﺍﻫﺮﻭﯾﯽ  ﺑﻪ ﻋﺮﺽ  ۱/۴۰  ﻣﺘﺮ ﻓﻀﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ . ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻓﻀﺎﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ  station 

ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ ، ﻗﻔﺴﻪ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﺍﻭﺭﮊﺍﻧﺲ ، ﺗﺮﺍﻟﯽ  CPR  ﻭ ﺗﺰﺭﯾﻘﺎﺕ ،  ﭘﺎﻧﺴﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﺮﺍﺯﻭ ، ﺳﺎﮐﺸﻦ ، ﮐﭙﺴﻮﻝ ﭘﺮﺗﺎﺑﻞ ، ﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻮﯾﯽ ، ……. ( ﻟﯿﺴﺖ ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻃﺒﻖ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺧﺪﻣﺖ ) ،ﺣﺪﺍﻗﻞ ۹ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺳﺮﺍﻧﻪ ﻓﻀﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ .

۳- ﺍﺗﺎﻕ ﯾﺎ ﺳﺎﻟﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ (۱.۲ ) ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ  ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺍﺗﺎﻕ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻟﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﮐﺎﻓﯽ ( ﺟﻬﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ) ﻭ ﺍﺯ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮔﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ  ﻭ ﺳﺮﻭﯾﺴﻬﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ  ﻭ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﻭ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﮐﻦ ﺑﺎﺷﺪ.

۴- ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺳﺎﻟﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ  ﺟﻬﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO  ﻭ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﻻﯾﺶ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺛﺎﺑﺖ ﯾﺎ ﺷﯿﺸﻪ ﺩﻭ ﺟﺪﺍ ﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺩﯾﺪ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﮐﻒ ﺷﻮﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﮐﻒ ﺁﻥ  ﻋﺎﯾﻖ ﻭ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﻒ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﺿﺪ ﺍﺳﯿﺪ ﻏﯿﺮ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻡ ( ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ) ﺑﺎ ﺭﻧﮓ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ .  ﺳﮑﻮ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO ﻭ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﻻﯾﺶ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﺎ ﻋﺮﺽ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﮐﺎﻣﻼ” ﺻﺎﻑ ﻭ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﯿﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﻘﯿﻪ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺷﯿﺐ ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﮐﻒ ﺷﻮﯼ ﺑﺎﺷﺪ . ﭘﻮﺷﺶ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﺑﺎ ﮐﺎﺷﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﺳﺒﮏ ( ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ) ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮔﺮﺩﺩ .

۵- ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﺼﺮﻓﯽ (ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺠﻢ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﺼﺮﻓﯽ)ﺑﺎ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﮐﯿﻔﯿﺖ  ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﺩﻣﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﻃﻮﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ . ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻭﺭﻭﺩ ﺣﺸﺮﺍﺕ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻣﻮﺫﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻔﺴﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ  ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺧﺖ ﮐﻦ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺤﻞ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺸﻮﺩ . ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻣﺤﻠﻮﻟﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﻮﺭ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻄﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﺍﺯﺍﯼ ﻫﺮ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۲ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﻓﻀﺎ ﺟﻬﺖ ﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﯼ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﺼﺮﻓﯽ ، ﻟﺒﺎﺱ ﻭ  ﻣﻠﺤﻔﻪ ، ﻭ ﻣﺤﻠﻮﻟﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .

۶- ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺩﯾﺪ  ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ( ﺣﺪﻭﺩ ۱.۵-۲ ﻣﺘﺮ ) . ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻮﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﯾﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ  ﺗﺎ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ  ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺎﻻﯼ  ﺗﺨﺖ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯿﺰ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ  ﺟﻬﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ  ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻬﺎﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ

  ۷- ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ / ﺑﺨﺶ  ، ﺑﺎ ۲۰ ﻭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۲۰ ﺗﺨﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﯾﺰﻭﻟﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ + HBs Ag ( ﯾﺎ ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ) ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ  ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﻥ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ  ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﺒﺘﻼﺳﺖ ،ﻭﻟﯽ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﺎﯾﺪ۱۲ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﺭﻭﺷﻮﯾﯽ  ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ.ـ

۸- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺤﻞ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ، ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺟﻬﺖ ﭘﺰﺷﮏ ﻭ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ

ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺰﺷﮏ ﻭ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺗﺨﺘﻬﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۹  ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎﺷﺪ .

۹-  ﺍﺗﺎﻕ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ : ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ۱۲ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺟﻬﺖ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻨﺸﯽ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ .

۱۰-  ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺗﺨﺘﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ( ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻓﺮﻧﮕﯽ) ﻭ ﭘﺮﺳﻨﻞ ، ﺳﺮﻭﯾﺴﻬﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ( ﺯﻧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ) ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮﻭﯾﺴﻬﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﯿﺶ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﮐﻒ ﺷﻮﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﮐﻒ ﺁﻥ ﻋﺎﯾﻖ ﺑﺎﺷﺪ . ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﺳﻪ ﺭﻭﺷﻮﯾﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺷﻮﺩ ، ﮐﻒ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﺳﺮﺍﻣﯿﮏ  ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺴﺘﺸﻮ  ،  ﺿﺪ ﺍﺳﯿﺪ ، ﻗﺎﺑﻞ ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﺑﺎ ﺭﻧﮓ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﺷﺪ . ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﺍﺯ ﮐﺎﺷﯽ ﯾﺎ ﺳﻨﮓ  ﺻﯿﻘﻠﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺿﻤﻨﺎً ﺩﺭﺏ  ﺳﺮﻭﯾﺲ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻭﯾﻠﭽﺮ  ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺯﻧﮓ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ  ﺑﺎﺷﺪ .

۱۱- ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺣﺘﯽ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ .

۱۲- ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺳﺎﺧﺖ  ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻤﻦ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ .

 

ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﻓﺎﺿﻼﺏ  :

۱. ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﯾﮏ ﻣﺠﺮﺍﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﯾﮏ ﻟﻮﻟﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ PVC  ﻭ ﯾﺎ  PP ﺑﺎ ﻗﻄﺮﯼ ﺣﺪﻭﺩ ﯾﮏ ﺗﺎ ﺩﻭ ﺍﯾﻨﭻ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ  ۴۰cm ﺗﺎ  ۵۰cm ﺍﺯ ﮐﻒ ﻭ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪﻭﺩcm  ۵ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﺁﺭﺍﯾﺶ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺍﺗﯽ ﺩﺭ ﺣﺪﻓﺎﺻﻞ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻭ ﺗﺨﺖ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ .

۲. ﻫﻤﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ، ﮐﻒ ﺷﻮﯼ ﻭ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ( ﮐﺎﺳﻪ ﺭﻭﺷﻮﯾﯽ ) ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎً ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﯿﻔﻮﻥ S  ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﻮﻫﺎﯼ ﻧﺎﻣﻄﺒﻮﻉ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺣﺸﺮﺍﺕ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻣﻮﺫﯼ ﮔﺮﺩﺩ .

۳. ﺷﯿﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺑﺎﯾﺪ ۲-۱/۵ %  ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﺎﯾﻊ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﮔﺮﺩﺩ .

۴. ﻭﺭﻭﺩﯼ ﻣﺠﺎﺭﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺩﺭ ﭘﻮﺵ ﻫﺎﯼ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﯾﮏ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺮﻭﺟﯽ ( ﻓﺎﺿﻼﺏ ) ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺷﻮﺩ ، ﯾﻌﻨﯽ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺭ ﭘﻮﺵ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﮔﺮﺩﺩ ، ﺑﻄﻮﺭﯾﮑﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺣﺸﺮﺍﺕ ﻭ ﺑﻮﯼ ﻧﺎﻣﻄﺒﻮﻉ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻨﺘﻔﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺟﻬﺖ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﯿﻔﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ( ﺳﯿﻔﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ) ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺍﺳﺖ .

۵. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺩﻓﻊ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﻭ ﭼﺎﻩ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻫﻮﺍ ﮐﺶ ﺑﺎﺷﺪ .ﻭ ﺿﻤﻨﺎ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺕ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻤﻦ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ

ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﺁﺏ  RO:

ﺁﺏ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﺏ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ . ﺁﺏ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﺸﺨﺼﺎ ﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ AAMI ﺁﻧﺮﺍ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ RO ﻃﺒﯽ ﻭﯾﮋﻩ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

۱. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً  ﻧﯿﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺗﺎﻕ RO ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺳﺎﻟﻦ  ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﺩﻭ ﺟﺪﺍﺭﻩ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺩﯾﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﺤﻠﯽ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺁﺏ ﺷﻬﺮﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻓﯿﻠﺘﺮﻫﺎﯼ ﺷﻨﯽ ، ﺁﻫﻦ ﮔﯿﺮ ﻭ ﮐﺮﺑﻦ ﺍﮐﺘﯿﻮ ﺳﺨﺘﯽ ﮔﯿﺮ ( ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺩﻭﺑﻠﮑﺲ) ﻧﯿﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ ،  ﯾﮏ ﻣﺠﺮﺍﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﺎﺭﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺳﺎﻟﻦ  ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﺑﺎ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

۲. ﻟﻮﻟﻪ ﺁﺏ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ RO ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﺸﻌﺎﺏ ﺍﺻﻠﯽ ( ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﻮﺭ ) ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺮﺩﺩ

۳. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﻟﻮﻟﻪ ﺁﺏ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺍﺯ RO ، ﻧﻮﺳﺎﻧﺎﺕ ﺁﺏ ﻭﺭﻭﺩﯼ ،  ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻗﻄﻊ ﺁﺏ ﺷﻬﺮ ﻭ ﯾﺎ ﺩﻣﺎﯼ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ © ۵ ﻭ ﯾﺎ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ©۳۵ﺁﺏ ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺁﺏ ﺧﺎﻡ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺍﺗﺎﻕ RO ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﻭ ﮔﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﻭ ﻋﺎﯾﻖ ﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩ ، ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻧﺼﺐ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺑﺎﺯ ﯾﺎﻓﺖ ﺁﺏ(ﻧﺮﺥ ﺭﯾﮑﺎﻭﺭﯼ)  ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﯿﻔﺖ ( ﺣﺪﻭﺩ ۵ ﺳﺎﻋﺖ ) ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺁﺏ ﻣﻮﺭﺩﻧﯿﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰﻭﻡ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﻣﺎﯼ ﻣﻄﻠﻮﺏ ( ﺣﺪﻭﺩ ۱۵ ﺗﺎ ۲۵ ) ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ ، ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﻗﻄﻊ ﺁﺏ ﺷﻬﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺁﺏ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺩﻣﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﻟﺰﻭﻣﯽ ﺑﻪ ﻧﺼﺐ ﻣﺨﺎﺯﻥ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﻣﺨﺎﺯﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﻣﺨﺎﺯﻥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﻣﯿﮑﺮﻭﺏ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ .

۴. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﯾﺎ ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﺷﻬﺮﯼ، ﯾﮏ ﻣﺨﺰﻥ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﻭ ﻧﺼﺐ ﯾﮏ ﯾﺎ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﭘﻤﭗ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺨﺰﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ  ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻓﺸﺎﺭ (ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺯﺭﻭ ) ﮐﻔﺎﯾﺖ  ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .

۵. ﺁﺏ ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ RO   ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺨﺰﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺷﻮﺩ ﺯﯾﺮﺍ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎ ﮔﺎﺯ ﮐﺮﺑﻨﯿﮏ ﻭ ﺩﯼ ﺍﮐﺴﯿﺪ ﮔﻮﮔﺮﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻮﺍ ، ﻣﺨﺎﺯﻥ ﻣﺤﻠﻬﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺟﻬﺖ ﺭﺷﺪ ﻣﯿﮑﺮﻭﺏ ﻭ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺁﻧﺪﻭﺗﻮﮐﺴﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

۶. ﺁﺏ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ  On line  ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮔﺮﺩﺩ .

۷. ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺁﺏ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO  ﻧﺴﺒﺘﺎ” ﺧﺎﻟﺺ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺣﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻣﯿﮑﺮﻭﺑﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﻟﯿﺪ  biofilm ﺩﺭ ﻣﺠﺎﺭﯼ ﻭ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ .

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻓﺎﻗﺪ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﯿﻮﻓﯿﻠﻢ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺿﺪ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺬﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻓﻮﻕ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﮑﺎﺕ ﺫﯾﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮﺩ :

ﺍﻟﻒ: ﺟﻨﺲ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺍﺳﺘﻦ ﻟﺲ ﺍﺳﺘﯿﻞ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ۳۱۶ ،  Pex ﻭ ﯾﺎ PVC ﻣﺪﯾﮑﺎﻝ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﻮﯼ ﺑﺎﺷﺪ

ﺏ: ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﻦ ﻟﺲ ﺍﺳﺘﯿﻞ ، ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻠﯿﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻭ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ۳۱۶ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﻬﺖ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺟﻮﺵ ﺁﺭ ﮔﻮﻥ ﻣﺪﺍﺩﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ .

۸. -ﻗﻄﺮ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﻭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ RO ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺷﻮﺩ .

۹.  ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻗﻄﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ RO ﺗﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO  ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﺩﺩ ( ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﻋﺪﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﻧﺤﻮﻩ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﻏﻠﻂ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺎﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ

ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ) . ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺍﺯ RO ﺑﺎﯾﺪ( ۲ ﺗﺎ ۵ Bar ) ﺑﺎﺷﺪ .

۱۰. ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﺍ ﺟﻬﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﺁﺏ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺑﮑﺎﺭﮔﯿﺮﯼ ﻟﻮﻟﻪ ﻭ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻭ ﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺯﺍﻧﻮﺋﯽ ﺟﺪﺍً ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ، ﺍﺯ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺷﺪ ﻣﯿﮑﺮﻭﺏ ﻭ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭘﺎﯾﺮﻭﮊﻥ ﻧﯿﺰ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ  ﺗﻮ ﮐﺎﺭ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ، ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺯﺍﻧﻮ ﻫﺎ ﻃﻮﺭﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻀﺎﯼ ﺯﺍﺋﺪ  ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﮕﺮﺩﺩ .

۱۱. ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻭﮐﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﮐﻒ ﺗﺎ ﺍﺗﺎﻕ RO ﻧﺼﺐ ﻧﻤﻮﺩ .

۱۲. ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ RO ﺷﯿﺮ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺟﻬﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﺏ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ  RO ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﺎﺕ  ﻭ ﭼﮏ ﺁﻥ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺳﯿﻢ ﮐﺸﯽ ﺑﺮﻕ :

۱. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﺍﺗﺎﻕ RO ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﺑﺮﻕ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ،ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻓﯿﻮﺯﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺣﺮﺍﺭﺗﯽ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﺟﺎﻥ ، ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ  ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﭘﺮﯾﺰ ﯾﮏ ﻓﯿﻮﺯ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮏ ۱۶ ﺁﻣﭙﺮ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ .

۲. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮﻕ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺭﺕ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯿﮑﻪ ﻭﻟﺘﺎﮊ ﺑﺮﻕ ﺑﺨﺶ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ  ( ۱۰

+ ۲۲۰ )  ﺍﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﺴﻔﻮﺭﻣﺎﺗﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮏ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﯾﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ UPSﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ( ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻓﺎﻗﺪ ﺑﺎﺗﺮﯼ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ) .

۳. ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ۳ ﺗﺎ ۴ ﭘﺮﯾﺰ ﺍﺭﺕ ﺩﺍﺭ ۱۶ ﺁﻣﭙﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۱۲۰ ﺗﺎ ۱۵۰ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﻒ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺷﯿﺮ ﺁﺏ ( ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ ﺗﺨﺖ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ) ﻧﺼﺐ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﯾﺰﻫﺎﯼ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ UPS ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮﻧﺪ .

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪ ﺍﺗﺎﻕ RO ﻧﯿﺰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻭ ﻓﯿﻮﺯﻫﺎﯼ ﻣﯿﻨﯿﺎﺗﻮﺭﯼ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﻕ ۳ ﻓﺎﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺗﺎﻕ RO ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ RO  ﻭ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۱۵۰ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﻒ ﺑﺎﯾﺪ ۵ ﺗﺎ ۶ ﻋﺪﺩ ﭘﺮﯾﺰ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺟﻬﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﻻﯾﺶ ﻭ ﯾﮏ ﻋﺪﺩ ﭘﺮﯾﺰ ۵ ﺷﺎﺧﻪ ( 400v ) (16a-6h-230 ) ﺟﻬﺖ RO ﻧﺼﺐ ﮔﺮﺩﺩ .

۴. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ  ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﺑﺮﻕ ﺷﻬﺮﯼ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮﻕ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻗﻄﻊ ﺑﺮﻕ ﺷﻬﺮ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﮑﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺩﯾﺎﻟﯿـﺰ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺪﺭﺭﻓﺘﻦ ﺧﻮﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ( ﺻﺎﻓﯽ – ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺑﻂ ) ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﮔﺮﺩﺩ .

۵. ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺕ ﺍﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻤﻦ  ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ .

ﺳﯿﺴﺘﻤﻬﺎﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﺸﯽ- ﮔﺮﻣﺎﯾﺸﯽ  ﻭ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ:

-ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺕ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻤﻦ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ

ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ :

۱. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻔﻆ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺣﯿﻦ ﻣﻌﺎﯾﻨﺎﺕ ﭘﺰﺷﮑﯽ ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﻮﺭﯼ ﻭ ﺍﻭﺭﮊﺍﻧﺴﯽ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ، ﺗﺨﺖ  ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ  ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻢ  ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﺘﻮﺍﻥ  ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ  ﺍﺗﺎﻕ  ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩ.

۲. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯿﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﻮ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺟﻬﺖ ﺩﻓﻊ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﻩ ﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﺣﻔﺮ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻫﻮﺍ ﮐﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻗﺒﻼ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻭ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ ﭼﺎﻩ ﻫﺎ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﮔﺮﺩﺩ .

۳. ﺣﺘﯽ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺳﻌﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺁﺏ ﺩﺭﯾﻦ(ﻣﺎﺯﺍﺩ ﻣﺼﺮﻑ) ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ RO  ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﺭﯼ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﺑﻪ ﭼﺮﺧﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺼﺎﺭﻑ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﺳﺮﻭﯾﺲ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻮﯾﯽ ﻭ … ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻧﺎﺯﮎ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺍﯾﺰﻭﻻﺳﯿﻮﻥ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻻﺯﻡ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﯿﺮﺩ .

۴. ﺑﺮﻕ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﺣﺘﻤﺎ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺭﺕ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺎﺷﺪ ( ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ )

۵. ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺍﮐﺰ  ﺩﯾﺎﻟﯿﺰ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

۶. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰﻭﻡ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺟﻬﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺍﮐﺴﯿﮋﻥ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﻭ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺟﻬﺖ ﻧﺼﺐ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﺎﮐﺸﻦ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻭ ﻧﮑﺎﺕ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ .

۷. ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰﺳﻼﻣﺖ ﻣﺤﯿﻂ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻔﮑﯿﮏ، ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﺩﻓﻊ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ.

۸. ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻏﯿﺮ ﺳﻮﺯ( ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺣﺮﺍﺭﺗﯽ ﻣﺮﻃﻮﺏ ﯾﺎ ﺧﺸﮏ ﻧﻈﯿﺮ ﺍﺗﻮﮐﻼﻭ ﻭ ﻣﺎﯾﮑﺮﻭﻭﯾﻮ ﻭ ..) ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺯﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﺎﺩﯼ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ.